دبستان شاهد امام حسين صحنه

   زندگى او هميشه با فراز و نشيب هاى زيادى مواجه بود كه بخشى از آن در زمان كودكى شهيد، كه به خاطر شغل پدر، مدام ازاين شهر به آن شهر كوچ مى كردند، نمود پيدا كرد. پدر صياد شيرازى از تيره عشاير بود و پس از استخدام در«امنيه » كه بعدها به ژاندارمرى تغيير نام داد، مجبور شدند كه هر چند سال يك بار محل و شهر زندگى خود را ترك كنند. شيرازى در سال ۱۳۴۰ براى ادامه تحصيل به تهران آمد و با نمرات خوبى سال آخر تحصيلى را به پايان رساند؛ اما در همان سال به دليل اخراج پدرش از ژاندارمرى و مشكلات مالى نتوانست ادامه تحصيل دهد و در مازندران شروع به تدريس كرد و خود را براى كنكور سال بعد آماده ساخت. وى پس از آمادگى براى شركت در كنكور در دانشگاه دولتى شركت كرد و بعد از آن هم به دانشگاه افسرى رفت. آن شهيد پس از گذارندن دوران سه ساله دانشكده، در لباس مقدس نظامى مشغول خدمت به هموطنان خود شد. صياد شيرازى افسر توپخانه شدو به اصفهان سفر كرد كه البته خدمت در اين خطه باسختى هاومشقت هاى خود همراه بود و پس ازآن نيزبه لشگر تبريز منتقل شد. در دوره ۹ ماهى كه در اين لشگر بود درجه ستوان دومى را دريافت كردوپس از آموزش سربازان جوان به كرمانشاه انتقال يافت. در سال ۱۳۵۲ وى عازم شهر مشهد و در آن جا قصد كرد تا با دختر عموى خود ازدواج كند؛ اما به دليل اين كه محمود، عموى صياد شيرازى ازمخالفان شاه بود ساواك با اين ازدواج موافقت نكرد، اما سرانجام با اصرار شهيد صياد شيرازى ارتش با اين وصلت موافقت كرد. درهمان سال به دليل لياقت و دقت هايش در كار براى تكميل تخصص هاى توپخانه از طرف ارتش به آمريكا اعزام شد تا دوره هواسنجى بالستيك رابگذارند و در این دوره امتیاز نخست را کسب کند. ارتش براى استفاده از دانش نظامى ستوان، او را در سال ۱۳۵۳ به مركز توپخانه اصفهان منتقل كردند. علي در اصفهان با يافتن دوستان جديد، مطالعات مذهبي خود را پي گرفت و شخصيت سياسي خويش را در اين دوره قوام بخشيد. او در نامه اي كه براي سرگرد محمد مهدي كتيبه، يكي از افسران مذهبي، ارسال كرد اين جمله را نوشت: «در مورد برنامه هاي مذهبي بحمدالله پيش مي رويم مخصوصا در آن قسمت كه مي دانيد.» اين جمله حساسيت ضد اطلاعات را برانگيخت و از آن پس وي تحت مراقبت قرار گرفت. آنها پس از تحقيق و مراقبت متوالي، او را «متعصب مذهبي» معرفي كردند و مراقبت از وي را شدت بخشيدند. جالب اين است كه هر كس از افسران را به مراقبت وي مي گماردند يا تحت تاثير روحيه او قرار مي گرفت و گزارش مثبت براي او رد مي كرد يا صياد را از مراقبت و ماموريت خود خبر مي داد و يا از اول با چنين ماموريتي مخالفت مي كرد. سروان صياد، همزمان با اوج گيري مبارزات ملت مسلمان ايران به رهبري امام خميني(ره)، تقيه را كنار گذاشت و در ارتش علنا به دفاع از علماي اسلام و حكومت اسلامي پرداخت و سرانجام به دليل اينكه در بين افسران، تبليغات ضد رژيم مي كرد، ضد اطلاعات از قرار دادن جنگ افزار در اختيار وي ممانعت كرد و اعلام نمود كه از واگذاري مشاغل حساس به او خودداري شود. سرانجام سروان در 19 بهمن دستگير و زنداني شد اما ديري نپاييد كه انقلاب به پيروزي رسيد و او هم مانند همه مردم ايران آزاد شد. او پس از پيروزى انقلاب اسلامى با «رحيم صفوى» و «حجت الاسلام سالك» آشنا شد و با يكديگر پيمان بستند كه از پادگان هاى اصفهان حفاظت كنند. شهید صیّاد شیرازی در ردیف اولین فرماندهانی بود که وارد کردستان شد و شهید دکتر چمران را در حل بحران پدید آمده در غرب کشور، یاری نمود. طرح‏هایی که باعث شکستن محاصره شهرهای سنندج، پادگان مریوان، بانه و سقز شد، از طرح‏هایی بود که شهید در آن‏ها دخالت اساسی داشت و آن گاه که این طرح‏ها با موفقیت به پایان رسید، با ارتقای درجه، با درجه سرهنگی، به فرماندهی عملیات غرب کشور منصوب شد. بدین ترتیب، لشکرهای 28 کردستان، کرمانشاه، تیپ 23 نیروهای مخصوص، بخشی از لشکر 16، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و نیز نیروهای انتظامی کردستان، همگی تحت فرماندهی وی قرار گرفت. شهید صیاد شیرازی، پس از آن که به دلیل مخالفت‏هایش با بنی صدر، درجات تشویقی‏اش توسط وی لغو و از مسؤولیت عملیات غرب کشور بر کنار شد، با دعوت شهید کلاهدوز، در سپاه پاسداران مشغول به خدمت شد و تا برکناری بنی صدر، به مدت چهار ماه در معاونت طرح و عملیات سپاه انجام وظیفه کرد. او پس از انتخاب شهید رجایی به سمت ریاست جمهوری، دوباره با درجه سرهنگی به ارتش فراخوانده شد سرهنگ با تأسيس قرارگاه حمزه سيد الشهدا، لشگرهاى ۶۴ اروميه و ۲۸ كردستان و تيپ هاى ۲۳ نيروهاى ويژه هوابرد و تيپ ۳۰ گرگان شهرهاى بوكان و اشنويه را آزاد كرد. درهفتم مهرماه ۱۳۶۰ به خاطر رشادتها و لياقت ها توسط رهبر معظم انقلاب، امام خمينى(ره) به فرماندهى نيروى زمينى منصوب شد. . او با هماهنگي با سپاه قهرمان پاسداران انقلاب اسلامي، در عمليات طريق القدس، فتح المبين، بيت المقدس، رمضان، مسلم بن عقيل، مطلع الفجر، محرم، والفجر 1، 2، 3، 4، 8، 9، عمليات خيبر و بدر و قادر، شركت نمود و پيروزي هاي بزرگي را براي ايران اسلامي به ارمغان آورد كه بي شك در تاريخ امت اسلامي به عظمت خواهد ماند. سرهنگ در مرداد سال 1365 از فرماندهي نيروي زميني استعفا داد و با پيشنهاد حضرت آيت الله خامنه اي و تصويب رهبر انقلاب به سمت نمايندگي امام در شوراي عالي دفاع منصوب شد. يكسال بعد در سال ۱۳۶۶ به درجه سرتيپى نيز نائل آمد. سرتيپ صياد شيرازي در سال 67 در عمليات مرصاد كه مرزهاي غرب ايران مورد هجوم منافقين قرار گرفته بود شركت نمود و با روحيه اي بسيجي، ضربات محكمي را بر پيكر مزدوران منافق وارد كرد. و در سال 1368، به درخواست رئیس ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح و با موافقت مقام معظم رهبری، به سمت معاونت بازرسی ستاد فرماندهی کل نیروهای مسلح منصوب شد. ودر سال 1372، با حکم فرمانده معظم کل قوا، به سمت جانشین رئیس ستاد کل نیروهای مسلح منصوب و در عید غدیر 1378، به درجه سرلشکری نایل آمد. وی در این آخرین شغل خود، بخشی از اوقات کاری اش را به امور فرهنگی دفاع مقدس می‏پرداخت و هیأت پژوهشی و آموزشی معارف جنگ را تشکیل داد و به مسائل حاشیه‏ای مربوط به دفاع مقدس و ثبت و ضبط تاریخ جنگ پرداخت. او این کار را، با هدف انتقال تجربه‏های جنگ به نسل جوان و دانشجویان، به ویژه دانشجویان دانشگاه افسری انجام داد. امير سپهبد صياد شيرازى پس از عمرى تلاش و مجاهدت در فروردين ۱۳۷۸ به دست منافقان كوردل به شهادت رسيد و موجى از دين خواهى را بر انگيخت.

منبع : سایت ساجد